Nüfus olarak çok büyük olmayan,  çok gelişemeyen ve kabuğunu  kıramayan yerlerde  en zor  yapılan görevlerden bir  tanesi de  Gazeteciliktir.

Basın mensuplarının genelde resmi olarak düzenlenen programların açılış  konuşmalarında “Basınımızın güzide  temsilcileri’’  olarak anılmaları alışık olduğumuz bir hitap ve tanıtım şeklidir.

Küçük  illerde  veya  ilçelerde  Gazeteci  olmak zahmet, emek ve hatta  bedel ödemekle olur. Lakin  Güzide  Basın Mensupları  arasına girmek o kadar  zor  değil.

Peki  Güzide  Basın Mensubu kimdir?

Resmi  ağızlardan çıkar genelde  bu  tabir. Bu şekilde anılmak toplum nazarında belli bir kıymet veya kariyer sahibi olmanın belirtisi olarak kabul edilir. Bu şekilde  yapılan anons ile kendini  seçilmiş  olanlar  arasında hissediyorsun. Bunun etik olup olmadığını başka zaman detaylı bir  şekilde  irdeleyebiliriz.

Güzide Basın Mensubu olmanın  ilk basamağı  herkesle  iyi  olmaktan geçer. Özellikle  siyasiler, resmi  kurum  ve amirleri ile  suya sabuna  dokunulmadan yarı resmi bir  ilişki şartı vardır.

Olaylara mümkün olduğu kadar iyimser gözle bakmalı ve eleştiriden kaçınmalısı.Yazılarınla  veya  haberlerinle  onları  alkışlayanlar olarak  tanıtmalısın.

Tüm resmi  programlara  katılarak,  onların istediği  gibi  yazıyı   kaleme  almalı ve mümkün olduğu kadar  esnek  olamaya çalışacak hata  bazen bükülmeye  müsait  olmalısın.

Halkın çıkarlarından önce onların yükselmesi için basamak  olmaya  müsait  olacaksın. Kim güçlü ise  onun  yanında  yer  almalı, bazen susmasını  bileceksin.

Yemekliprogramlarda  önce fotoğrafını  çekecek  sonra  yorum yapmadan, eleştirmeden  kendi  aranda  konuşarak onlara  uymaya  çalışacaksın. Onların  yüzüne baktığında  gülümsemeyi  unutmayacaksın.

Yazılmasını istemediği konuları  karıştırmayacak, bazen onları  öven açıklamalar  yaparak koltuklarını  daha  sabit  kılacaksın.

İşte  o zaman Güzide  Basın Mensubu  olursun.

Peki Gazeteci  kimdir?

Gazetecinin kim olduğu aslında çok kısa  bir şekilde net olarak tanımlanabilir.Çünkü  Gazeteci  olmak Güzide  Basın Mensubu olmanın  tam tersidir.

Gazetecinin pek rahat bir  yaşam biçimi olmaz. Dışlanır, fişlenir hatta çoğu zaman iğrenç  iftiralara  maruz  kalır.

Çünkü  şartlar toplumu Güzide  Basın Mensubunu sevmeye   mecbur kılmış,  konuşan ve eleştiren Gazeteciyi değil.

Örnek yaşadığın memlekettesu ve yol problemi var dersen, iktidar partisinin temsilcilerini eleştirirsen, muhalefeti sen ne işe  yararsın diyerek göreve çağırırsan, kurumlarda ki eksiklikleri  veya  görevlerini iyi icra etmediklerini  halka yansıtırsan, eğitimde  eksiklerimiz  var diye  acizane sitem edersen, sağlık alanında  doktor  eksikliği  veya  yaşanan olumsuzlukları dile  getirirsen, akaryakıt  istasyonlarının tekelleşerek  halka zorla  yüksek  fiyat  diretmesinin etik olmadığını  yazarsan, işsizlik gibi büyük bir sorunun halkı adeta  yoksulluk çarkı ile ezdiğini yazarsan, kaldırımları  işgal eden esnafa  buna hakkın yok dersen işte  o zaman katırları  korkutmuş olursun ve sonun pek hayırlı olmaz.

Şimdi Gazeteci  olmak ile Güzide  Basın Mensubu olma arasındaki  farkı   görebildiniz  mi?

Peki  sizolsanız  hangisini   tercih edersiniz  diye  sorarsam hepiniz  içinizden  veya  yüksek sesle  tabi ki Gazeteci  olmayı dersiniz.

Peki  ben bu halk  Gazetecileri  değil  Güzide  Basın Mensuplarını  hak ediyor  dersem incitmiş  olur muyum.

Onu  bize değil  kendinize  sorunuz.

Bu güne kadar Gazetecilerin, Güzide  Basın Mensubu olmaması için ne  yaptınız?

Hangi  konuda  desteğinizi  gösterdiniz?

Hangi  yerel  gazeteyi  ücretini  ödeyerek  aldınız?

Hangi gazetecinin ne zorluklarda görev  yaptığını  düşünerek  kendinizi  sorguladınız?

Eğer cevabının Evet ise size diyeceğim bir şey yok. Siz  Gazetecileri  hak ediyorsunuz.Fakat cevabınız  Hayır  ise  Güzide  Basın Mensupları ile  yetinmeye devam ediniz.

İsmail Kaya / KO-30012017